Vrijdag 19 juli: Vlijmen – Burdaard. Gereden: 225 km.
Wederom slechts 2 overnachtingen. De keuze viel dit keer op Friesland. Reden: onze Friese vrienden gaan de Elfstedentocht varen, zij hebben een boot.
En ja hoor…. met deze opmerking is mijn verslag nog geen 3 regels lang en er staat alweer nutteloze informatie. Immers: als mensen gaan varen, dan zullen ze wel een boot hebben.
Ik laat het gewoon staan, onze lezers zijn het van me gewend.
Zij wonen in Kollumerpomp (Friesland) en wij wonen in Vlijmen ( Brabant) dus zo vaak zien we elkaar niet. Dus we spraken af dat we zouden gaan proberen elkaar onderweg te ontmoeten, in de jachthaven van Burdaard (voor de Friezen: Birdaard).
En dat lukte.
De rit naar Burdaard was saai, want we kozen voor de snelweg, anders zouden we 4,5 uur onderweg zijn. Ik heb nog nooit zoveel windmolens gezien als tijdens deze rit. Nuttige dingen, maar lelijk! Ik zeg: spuit ze in een kleurtje en laat er wat artwork opzetten.
Maar eenmaal door Leeuwarden heen werd het een leuke rit. Wij verbazen ons keer op keer hoe mooi Nederland eigenlijk is om doorheen te tuffen en ook in Friesland was het weer fijn rijden.
We hadden onderweg contact via whatsapp en toen Leendert en Riet in Dokkum lagen en aan de thee zaten, hoorden we dat het nog een uurtje duurde voordat ze er waren.
Voor de camperaars:
Passantenhaven Mounehiem, Mounewei 19, Burdaard. Aan de Dokkumse Ee.
GPS: N 53.29712 E 5.88264
Let op: in je navigatie níet het adres invoeren, want dan kom je bij de molen uit, dat loopt daar dood en het is daar moeilijk keren. Ik had het adres in de tomtom gezet omdat er na GPS coördinaten invoeren een andere straatnaam stond (Hikkaarderdijk), maar gelukkig kwam er een inwoner – vriendelijk volk hier – de kruising op rennen om te zeggen dat we zo niet moesten rijden.
Dus gewoon de GPS coördinaten invoeren. Er staat een paaltje voor de ingang, maar dat kan je platleggen. De kosten: 8 euro voor overnachting, 1 euro voor stroom en 1 euro toeristenbelasting, totaal 10 euro en dat wordt ’s avonds door de havenmeesters (Marjan en Jan Tollenaar) of in dit geval door hun “schoonzoon-in-opleiding”, zoals hij zichzelf noemde, opgehaald.
We vonden meteen een mooie plek en toen was het wachten op de Ny An, de boot van Riet en Leendert. Ik stuurde een berichtje dat ik op het bruggetje naar hen uit stond te kijken. Kreeg berichtje terug: “Zijn er bijna, brug in zicht”.
Apart, want ik stond OP de brug en ik zag geen boot. En zij zag mij ook niet…. Bleek dat zij bij de grote brug lagen te wachten en ik stond op het kleine bruggetje, he he…
Even later kwamen ze aanvaren, Riet als een koningin vóór op de boot, erg leuk om te zien.Toen ze aangelegd hadden hebben we de Ny An natuurlijk meteen bewonderd. 8 meter vaarplezier, een hele knusse boot met verrassend veel ruimte.
We hebben de rest van de middag gezellig met elkaar doorgebracht bij de Crazy Horse. In Burdaard een hapje gegeten en ’s avonds hebben we nog lekker zitten borrelen op de Ny An.
We hebben het eerder gedaan met de “Imagine” van Jan en Tineke, toen waren we toevallig allebei in Frankrijk en hebben elkaar in Ranchot kunnen ontmoeten, zij op het water en wij op de wal. En zo ging het vandaag ook.
Terwijl ik mijn verslagje intik, slapen Riet en Leendert in hun boot en wij in onze Crazy Horse. Het was super gezellig en wij komen hen later in het seizoen vast nog eens ergens tegen, als zij varen en wij rijden.
Wat wij weer merken: camperen lijkt zoveel op varen. Het spannende, je gaat op weg en wie weet waar je die dag weer terecht komt. En camperaars genieten van de ritten over de weg en mensen met een boot genieten van het varen. Dus dat is ook hetzelfde.
Wil maft al, ik ga zo tegen hem aankruipen in ons camperbedje.
Zaterdag 20 juli: Burdaard – Elfstedenmonument – Sloten. Gereden: 86 km.
Heerlijk geslapen en op tijd wakker om de Ny An uit te zien varen. Zij gaan naar Leeuwarden. Wij hadden Workum in de planning maar het werd de jachthaven in Sloten.
Riet en Leendert tipten ons dat we de Elfstedenbrug moesten gaan bekijken nou we toch in de buurt waren. Prima tip, ik vond het prachtig!
Het Elfstedenmonument is op de Canterlandsebrug over de Murk tussen Lekkum en Giekerk . Het is de laatste brug op de Elfstedenroute waar je onderdoor rijdt voor het laatste stuk naar de finish op de Bonkevaart. We hebben 2 x de weg moeten vragen, maar we hebben het bruggetje gevonden, hoor. Het monument heet “It Sil Heve” ( het gaat gebeuren). Het is ontworpen en gerealiseerd door de beeldend kunstenaars Maree Blok en Bas Lugthart. Het is prachtig! Duizenden handgemaakte tegeltjes met portretten van iedereen die ooit de Elfstedentocht heeft uitgereden. Dat zie je van dichtbij. Maar van veraf zie je de schaatsers, die elkaar uit de wind houden en helpen.
Ik vind dat de Friezen erg trots mogen zijn op hun provincie en hun taal en hun tradities, hoor. En ik hoop van harte dat er nog eens een Elfstedentocht te schaatsen valt.
Wij zijn aangekomen in de jachthaven van Sloten.
Jachthaven De Lemsterpoort
Jachthaven 7
gps: N 52.89271 E 5.64496
Weer een heerlijke ruime plek hier en met uitzicht op de jachthaven. De havenmeester komt de verblijfskosten innen, in ons geval 13,50 all-in.
Wat mij verder opvalt: iemand is een grote “jokkebrok”, hoor. Want zie verslag Kastelenroute Achterhoek: Daar wordt Bronckhorst genoemd als de kleinste stad van Nederland. Eh… op het info bord hier lees ik dat Sloten “De kleinste stad van de wereld is”. Geen idee hoe dat zit, maar ééntje heeft er maar gelijk.
Sloten is in elk geval heel gezellig. Veel eettentjes en terrasjes. Wij hebben bij ’t Bolwerk wat gedronken op het terras, ik natuurlijk een droge witte huiswijn, Wil een Franziskaner. Ach, we hoeven niet meer te rijden en kunnen naar de camper terugrollen, he. . Het was een zachte zomeravond, maar als het wat frisser is, hebben ze bij elk zitje een paar fleece dekens liggen voor over de beentjes, heel leuk en ook heel slim bedacht van de uitbater.
We hebben ons bij terugkomst echt verbaasd, hoe een kind van 8 jaar oud al kan zeilen op een mini zeilboot met slechts 1 zeiltje.
De moeder vertelde me dat hij al zeilles had gehad, maar vanwege het slechte weer had hij nog niet veel kunnen oefenen. Nou… dat gastje van 8 wist precies wat ie deed, hoor.
Dit was weer een heerlijke dag, morgen helaas weer naar huis.
Zondag 21 juli: Sloten – Vlijmen. Gereden: 95 km.
Vandaag weer naar huis, Wil moet morgen weer werken. We zaten hier op de eerste rang om een aanvaring mee te maken. Een Duitser – ik weet niet of het een huurboot is of een eigen boot – schatte de situatie heel fout in. Kwam veel te snel naar achter, ramde daardoor een houten zeiljacht. Ik hoorde echt een “krak”geluid toen hij tegen het roer van die boot aan zat, ik riep nog STOP en een paar andere camperaars ook, maar hij zat er al tegenaan. Dus ik ren naar binnen om de naam van de boot op te schrijven. Stom natuurlijk, ik ben redelijk bij de tijd, heb Facebook, heb internet, heb een smartphone, maar nog steeds niet gewend dat daar een camera op zit. Ik was bang dat die boot weg zou varen en dat de houten zeilboot met de schade bleef zitten. Maar ik zag dat iemand de havenmeester ging bellen en de Duitser kon niet weg, hij zat klem bij het roer van de boot die hij geramd had. Ik hoorde hem aan de telefoon over dat vooruit/achteruit niet goed werkte op die boot, maar volgens mij kon die man gewoon niet varen, hoor… En natuurlijk, technisch mankement kan gebeuren, maar… tja, ik heb geen verstand van varen, maar deze man ging volgens mij VEEL te hard achteruit, hoor.
Er kwam een schade-expert foto’s maken en de Duitser legde nog eens uit dat het aan besturing lag. Maar ja, de boot ernaast heeft ie ook geraakt, hoor, weliswaar zachtjes, maar daar zat hij ook tegenaan. Hij was totaal in paniek. En bij controle bleek dat er niks mis was met het vooruit/achteruit systeem.
We hebben nog lekker wat in het zonnetje voor de camper gezeten en rond 13.30 zijn we naar huis gereden en hebben we ons weekendje afgesloten met een bezoek aan Mac Donalds.
Wil en ik kunnen weer terugkijken op een fijn weekend en Wil mag op de main site weer 492 op de teller bijschrijven.