Voorbereiding
Eindelijk weer een Camper! De naam van onze Camper, de Crazy Horse, heb ik op de voorpagina van onze site al uitgelegd. Een camper, dat is je hutje, je huisje-op-wielen, en dat moet “eigen” gaan voelen. Dus de voorpret van het inrichten was na aanschaf al snel begonnen. De spullen die we nog hadden, een plekje gegeven, wat nieuwe huisraad aangeschaft… Mijn “mandjessysteem”: alles in mandjes die precies in de kastjes passen, werkt ook in deze camper prima.
Dit wordt een korte vakantie in NL, volgende week afspraak bij de dealer om de bumper te vervangen en hij stelde voor dat we in deze vakantie een lijstje maakte van dingetjes die we nog vonden, die zouden ze dan meteen ook fiksen.
We zouden donderdag 8 juli vertrekken naar Emmen, maar het begon zo te kriebelen dat we de plannen hebben bijgesteld en vandaag, 7 juli al vertrokken zijn naar Winterswijk. Nou, daar gaat ie dan…
Dag 1: Vlijmen – Winterswijk. 7 juli 2010 Gereden: 143 km.
Om 16.00 vertrokken uit Vlijmen. In alle kastjes liggen anti-slipmatjes, dus als je op asfalt rijdt hoor je helemaal niks rammelen. Als je door dorpjes rijdt, dan hoor je de spullen in de garage wat rammelen. Dus vertrekkend uit Vlijmen zei Wil al: “Goh, dat rammelt best wel.” Ik: “Ja, dat is toch altijd zo, dat was bij de vorige camper toch ook, als je in dorpjes op gewone straatstenen rijdt?” Wist ie niet meer. En ik snapte niet dat ie dat niet meer wist. Eh… totdat het kwartje viel, he. Wil had in de vorige camper zijn gehoorapparaat nog niet, dus dat heeft ie nooit gehoord, ha ha 
.
Maar we merken met rijden zo’n verschil in comfort en in hoe krachtig de motor is. Wát een verschil, een 1.9 Ford transit voorheen, versus een 2.8 Fiat Ducato nu! Deze diesel snort prachtig, een heerlijk geluid. 
. Het zat qua rijden niet echt mee, we reden de file in en waren na 1,5 uur rijden pas ter hoogte van Arnhem. Onderweg sanitaire stop gemaakt en ik natuurlijk een broodje kaas gesmeerd.
O, de “Oeps-momentjes” weer:
1. We reden na de pitstop door en ineens groot lawaai in de camper: Ik was na het smeren van een broodje kaas vergeten het knopje van de keukenlade in te drukken. Die schoot dus na het nemen van een bocht naar voren.
2. Ik doe de kleding, handdoeken, gidsen, kaarten, dat soort dingen de eerste trip, en Wil doet de keuken en de voorraad. Wil kwam er halverwege de rit achter dat hij alles wat hij in het kleine koelkastje in onze garage had klaargezet, vergeten was in te laden 
. Dus geen halve liter melk, geen halve liter toetje, geen bakboter en geen smeerkaas. Geen probleem, we vinden hier morgen in Winterswijk vast wel een supermarkt om dat op te lossen.
Om 18.30 arriveerden we bij camping het Hilgelomeer. Het laatste stuk over de N18 was prachtig rijden.
Daar mochten we kiezen tussen een aantal camperplaatsen. We vonden een gezellige plek, niet erg groot, maar voldoende voor camper plus luifeltje. Kosten (inclusief stroom en toeristenbelasting): 8,50 euro, alleen voor NKC leden. We hebben nog een praatje gemaakt met de campingbeheerder, die vertelde dat hij goed had nagedacht over indeling. Je hebt hier trekkersvelden, camperplaatsen en vaste plaatsen. Hij houdt niet van kliekvorming en heeft de vaste plaatsen overal tussendoor gesitueerd. Ik vond dat wel een aparte visie, want meestal zie je toch dat de vaste plaatsen een apart deel van een camping beslaan.
En ja: toen we daar de camper neergezet hadden, stoeltjes en tafel uitgeladen en aan de koffie: wist ik weer hoe fijn dat is, Wil en ik, samen zittend voor onze camper. Voor ons gaat er níets boven camperen!
We stonden tussen 2 duitsers in en we hebben een t.v. mee, en we hebben genoten van de wedstrijd Spanje – Duitsland. We hadden schreeuwen en vloeken verwacht, maar het bleef rustig. Ik moet zeggen: ik had bij aanschaf iets lacherigs, dat de vorige eigenaar 2 inplugpunten heeft laten maken voor de t.v.: eentje bij de tafel en eentje bij de deur. Maar buiten t.v. kijken heeft beslist wel wat. Voor ons is dit allemaal pure luxe, we hebben nooit eerder een t.v. in de camper gehad, behalve dan een keer in een huurcamper.
De Crazy Horse voelt nu al vertrouwd voor mij. Ik kan alles vinden wat ik nodig heb – behalve in de keuken, daar moet ik soms nog ff zoeken, want Wil heeft de keuken ingericht. De indeling is hartstikke fijn. Hij rijdt heerlijk, de stoelen zijn super comfortabel.
Terwijl ik dit zit te tikken, slaapt Wil al en zo te horen slaapt ie lekker. Dadelijk maar eens naast hem kruipen en kijken of ik snel inslaap. Eerste nacht in een vreemd bed slaap ik altijd slecht, of het nou hotel, of bungalow of camper is. Geeft niks, is maar 1 nachtje, he. Morgen richting Emmen.
Dag 2: Winterswijk – Zeewolde, 8 juli 2010 Gereden: 172 km.
De planning was Emmen, maar het is erg warm weer en we verwachten op beide camperplaatsen in Emmen weinig schaduw aan te treffen. Bovendien hebben we gezien, dat als we vandaag naar Zeewolde rijden, dat we behalve een paar stukjes snelweg, een geweldig mooie rit binnendoor kunnen gaan beleven. Om in Emmen te gaan shoppen of het Noorder Dierenpark te bezoeken, is het ook te heet. En wat ook mee speelt: we zijn nieuwsgierig naar deCampercamping de Wielewaal in Zeewolde en het vooruitzicht, daar met dit warme weer een paar daagjes gewoon te gaan relaxen en de camper verder te leren kennen, was erg aanlokkelijk. Maar eerst naar Obelink in Winterswijk : 60.000 m2 kampeerspullen. Op hun website staat dat ze de grootste in Europa zijn op dat gebied, en dan zou best wel eens waar kunnen zijn. En toen de rit naar Zeewolde, wát een geweldig mooie rit was dat! Een heel stuk dwars door de bossen, waar je borden tegenkomt met: “Wij steken hier gewoon over.” En dan een afbeelding van een hert en een everzwijn erop. Lekker tuffend over de N-wegen, dat is toch ook waarom je zo van een camper kan genieten. Ik heb bij de Wit in Schijndel een “comfort kussen” gekocht, is een langwerpig kussen met een maffe vulling, kan niet peilen wat er in zit, het voelt als giga kleine korreltjes, en dat ligt op het dashboard, dus ik reis met mijn pootjes op het dashboard, ik kan mijn beentjes helemaal strekken en dan kom ik nog niet tot voor in de cabine, ha ha. Er zijn nog maar weinig campers onderweg trouwens, we zijn er pas 2 tegengekomen, beide keren werd wél vriendelijk het handje omhoog gestoken, zoals we van eerdere ritten gewend zijn. Some things never change… Gelukkig, want ik vind dat elkaar-groeten erg plezierig. De Crazy Horse kwijt zich prima van zijn taak, ons comfortabel te vervoeren, heerlijk! We hebben een uur gereden, ff pauze en lekker een waterijsje gekocht, toen weer een uur rijden, daarna eerst Zeewolde ingereden om onze voedselvoorraad op peil te brengen en toen kwamen we aan op Campercamping de Wielewaal. Je moet eerst 4 euro parkeergeld betalen voordat je het terrein op kunt (dat is voor de dagjesmensen), maar die 4 euro krijg je terug als je blijft overnachten. Kosten voor een riante verharde plek incl stroom en gebruik sanitairgebouw en toeristenbelasting: 16 euro. NKC-leden krijgen ook nog 10% korting. Het is geweldig hier. We staan tussen de bomen, lekker in de schaduw. Ik typ dit, lekker buiten met de laptop, terwijl mijn keukenprinsje bezig is met het eten. Wat heb ik het toch weer goed, he! 
Straks meer.
’s Avonds.
23.15 uur en nog steeds heerlijk zacht buiten, dus ik maak buiten mijn verslagje af. Wil heeft heerlijk gekookt weer én de afwas gedaan. Hij is graag bezig en ik zie hem graag bezig. 
Ze hebben hier trouwens heerlijke douches met giga grote douche-kop. Zo dadelijk ga ik nog ff terug naar het sanitair-gebouw om lenzen uit te gooien en tandjes te poetsen. We zitten nu nog lekker ff bij te praten, Wil met een koud pilsje en ik met een droge witte wijn. En zo eindigt dan wederom een heerlijke dag camperen. En morgen gezond weer op!
Dag 3: Zeewolde, 9 juli 2010 Gereden: 0 km
We zijn blij met onze plek in de schaduw. Gisteravond totaal niet benauwd in de camper. Dakraampje open gelaten en ik moest ’s nachts nog een extra slaapzak over mijn dekbed heen trekken.
Vanochtend heerlijk ontbeten onder ons luifeltje, Wil had eitjes gekookt, altijd lekker.
Vandaag houden we lambaldag/apparatuur-testdag. Het is te warm om iets te ondernemen, dus dat komt goed uit. Nou, alle blijkt prima te functioneren. De koelkast koelt, de vriezer vriest. De combi-boiler levert keurig heet water. De ringverwarming hebben we om begrijpelijke redenen niet getest, maar we gaan er van uit dat dat ook zal werken. Douchen in de camper gaat ook prima, al geef ik bij schoon en goedkoop sanitair, de voorkeur aan daar te gaan douchen. Maar ik wilde het gewoon uitproberen. En het viel me alles mee, badkamertje heeft een aparte douchebak, dus is niet zo dat alles nat werd. En de straal water was krachtig en lekker warm.
We kunnen dus als we willen, helemaal self-supporting zijn. Als we niet aan de stroom hangen, hebben we licht via de huishoud-accu, en de koelkast schakelt automatisch over op gas. Goh… een camper waar alle apparatuur werkt, da’s nieuw voor ons. 
Wil is eens gaan vragen hoe het precies zit hier, want we hebben dit adres uit de “Camper-varia”en daar staat dat deze campercamping 150 camperplaatsen heeft. En wij tellen er hooguit 50…. Dat blijkt te kloppen, hier zijn 50 camperplaatsen, maar zij hebben vergunning voor 150 plaatsen. Zij beheren ook de parkeerplaats voor dag-recreanten, en daar mogen – als dit stuk vol staat – ook campers overnachten, dat zijn uiteraard plaatsen zonder stroom. Beheerder is moeder met dochters, familie-bedrijf, erg gemoedelijke sfeer.
We vinden het verder wel een aanrader, we staan hier in het Hulkesteinsebos, aan het randmeer “Nijkerkernauw”. Via een sluiproute op de camping, sta je binnen 5 minuten lopen op
het Laakse strand, een mooi klein zandstrandje. (Voor het naaktstrand moet je 1.100 meter verder lopen.) Na een wandeling naar het meer hebben we lekker zitten BBQ-en voor ons campertje. Ik heb net even internetverbinding gemaakt om mijn MEO-vriendjes de groetjes te doen, Wil is al begonnen met de Denemarken-vakantie te plannen. Hij mocht dit keer het land kiezen, koos Denemarken en mag zelf gaan bedenken waar we allemaal zoal terecht gaan komen. Ook eens een keer leuk, ik hoef alleen maar wat kleding in de camper te mikken en alles komt goed…
Morgen nog een dagje hier, zondag zit het er helaas al weer op.
Dag 4: Zeewolde, 10 juli 2010 Gereden: 0 km
Een snikhete dag, die begon met een ontbijtje achter de Crazy Horse, omdat dat het enige koele plekje was.
Er kwam een sms binnen van Twan, die had gezien dat Zeewolde op zijn rit naar Dronten lag (hij gaat daar een weekje “buitenkunst” doen). Hartstikke leuk, hij heeft hier een pitstop gemaakt en kon ff bijtanken voor zijn laatste 45 km naar Dronten.
Het wordt gezellig druk hier, campers staan hier inmiddels in alle soorten en maten. Het varieert van grote luxe vans, compleet met airco, tot oude campertjes en busjes. Onze nieuwe buren zijn Zwitsers die met een stokoud Westfalia “Joker” busje reizen. Een prachtig oud rood busje is dat! Het zijn jonge mensen, leuk dat zij op zo’n Oldtimertje vallen.
’s avonds buiten de wedstrijd Uruquay – Duitsland gekeken. Wil zette net de t.v. binnen toen de wind op stak, echt uit het niets. Het ene moment was het stil, het volgende moment begonnen de bomen te ruisen, niet normaal meer. Wil rende naar achter om de stok om de luifel in te draaien uit de bergruimte te gaan halen en op dat moment sloeg de wind al onder de luifel, luifel schoot omhoog en kwam met een klap weer neer. Dus ikke maar aan de luifel gaan hangen tot Wil hem kon indraaien. Gelukkig zag onze Zwitserse buurman mij aan die luifel hangen, dus die kwam aangerend om te helpen de luifel op zijn pootjes te houden. We hebben hem hartelijk bedankt voor de hulp, in mijn eentje had ik het nooit gered.
Nou, luifel in en naar binnen. Een ónweer, om bang van te worden. Sms contact gelegd met Twan, die terug smste dat hij aan het schuilen was in de grote tent, en hoopte dat zijn puptent het zou overleven. Ik vroeg of hij zijn ouders ff een sms wilde sturen dat ie veilig was, stuurt ie terug: “Heb net mijn pa gesmst,, dank mama Gup” .
Na een uurtje merkten we dat het onweer verder weg raakte, en zijn we gaan maffen.
Dag 5: Zeewolde – vlijmen, 11 juli 2010 Gereden: 94 km
’s Ochtens de Zwitsers uitgezwaaid, zij gaan vandaag naar Amsterdam. De Crazy Horse rijklaar gemaakt, vuilwatertank geleegd bij het servicepunt en een voorspoedige rit naar Vlijmen gemaakt. Tot zover de eerste vakantie met onze Crazy Horse, het is ons prima bevallen. De Crazy Horse krijgt slechts 1 weekje rust, want zaterdag 17 juli vertrekken we alweer voor een 14-daagse rit door Denemarken.
Voor wie dit leest: wij stellen het erg op prijs als je ons gastenboek tekent 