2008

Maandag 23 juni: naar Zeist
Gereden: van Haps naar Vlijmen 68 km, van Vlijmen naar Zeist: 63 km.

We hadden in februari – eigenlijk als probeerseltje – onze oude camper op marktplaats te koop aangeboden. We hebben vele fijne dagen gereisd met ons oude beestje (en er ook veel van geleerd, niet alleen welke indeling voor ons ideaal is om maar wat te noemen, maar ook, dat camperen ons écht ligt en dat we zeker weten dat we dat vele jaren hopen te kunnen blijven doen). Maar als je een nieuwe camper of een jonge tweedehands camper wilt gaan aanschaffen, leert ervaring van anderen dat je voor campers, ouder dan 5 jaar, schandalig weinig terugkrijgt bij een dealer. Zelfs als je inruilt op een nieuwe camper. Zij stoten die campers als bulkpartij af aan handelaren voor een totaalprijs, he. Die wagens gaan allemaal richting Polen. We kregen op marktplaats een redelijk bod en binnen 3 dagen was hij verkocht.

We hadden al Concert At Sea kaartjes met campeer-arrangement, dus in allerijl op zoek naar een huurcamper. Dat viel niet mee, de campers die nog beschikbaar waren, werden van zaterdag t/m vrijdag verhuurd, en wij zochten er één van maandag t/m zondag.
Gelukkig kon Maas caravan- en camperverhuur ons uit de brand helpen.
Hij had de Challenger Genesis 31 nog beschikbaar. Ik snel het plattegrondje bekeken: yep, bed, zitje, keuken, alles in orde. En hup: reserveren maar.
Pas later ging ik op zoek naar foto’s en de Genesis 31 blijkt dus een flinke garage te hebben en dus: een hoog bed. En Wil is licht claustrofobisch… ik moet toch eens afleren zo impulsief te zijn.
Maar goed, achteraf gezien had verder zoeken ook geen zin gehad, het was erg kort dag.
Vanochtend heeft Wil de camper in Haps opgehaald, we hebben hem snel ingeladen en toen op weg naar Zeist.
Deze camper rijdt overigens heerlijk. Camper is ook pas 4 weken oud. Dat is natuurlijk heel wat anders dan wij gewend zijn. Ik vond het jammer dat de rit maar zo kort was en dat we deze vakantie geen grote afstanden gaan rijden. Want onderweg zijn met deze camper is puur genieten.

Na ongeveer een uurtje tuffen, al gearriveerd bij camping De Krakeling.
Mooi plaatsje toegewezen gekregen, alvast betaald (ACSI camping, dus 14 euro), en aan de stroom gehangen. Ik zet de senseo aan: pats, geen stroom meer. Wil prikte hem nog eens ergens in een ander kastje in, ik weer de senseo aan: wederom pats, geen stroom meer.
Dus Wil naar de receptie. Wat blijkt: standaard krijg je 6 amp. Voor 10 amp. Moet je 1,50 bijbetalen. Dat hebben we maar gedaan, we willen toch graag koffie kunnen zetten he.
Grappig trouwens: er stond een melding voor internetters: op het plein voor het restaurant kan je met je laptop zitten en heb je draadloos internet. En wil je warm en droog zitten, en toch online: dan kan je met je laptop richting wasserette om in te pluggen. Daar zit je volgens mij letterlijk “hoog en droog”….
Nou heeft Wil vandaag Sam nog telefonisch gesproken en Eva stuurde een sms en we zijn pas dag 1 onderweg, dus mail hoef ik ook nog niet op te halen, maar ik vind het wel leuk dat dat steeds vaker op campings mogelijk is, en vaak ook nog eens gratis.

Er is iets met het waterpompje of de boiler niet in orde, want we krijgen maar geen warm water bij het aanrecht.. Maas gebeld, die wist het zo op afstand ook niet. Morgen moeten we even langskomen bij hun technische dienst, die zit in IJsselstein en dat is hier vlakbij. Ben benieuwd hoe dat weer af gaat lopen. In elk geval hopelijk daarna snel op weg naar ’s Gravenzande. Want thuis bij afreizen nog eens weeronline gechecked en morgen moet een geweldig mooie dag gaan worden, zonnig en warm.

Terwijl ik mijn verslagje tik, ligt Wil inmiddels al lekker te maffen in het hoge bed achterin de camper. Ik heb goeie hoop dat het hem lukt hier goed in te slapen. Het is gelukkig niet zo hoog en benauwd als in een alkoof. En als hij vooraan gaat liggen, heeft ie ook minder dat benauwde gevoel. Het is aan mij om straks als 47-jarige dermate lenig te zijn, via dat trapje het bed op te klimmen en over Wil heen, zonder dat ik hem wakker maak. Gaat niet meevallen, want echt, de garage is giga groot en ruim, dus dat bed is hóóg!

Opmerking: qua indeling bevalt deze camper totaal niet, maar dat wisten we al, toen we op i-net foto’s vonden. De camper is maar 6 meter lang, heeft een hoog bed (niet fijn voor Wil),en we hebben niet het gevoel van “lekker de ruimte hebben”, zoals we in onze eigen camper zeker wel hadden. Is ook niet zo raar, 70 cm op een camper, dat scheelt enorm qua leefruimte, he. Er is ook veel minder kastruimte dan we gewend zijn. Niet dat dat erg is, want de giga grote garage is natuurlijk een zee van bergruimte, en je kan de garage ook via de camper bereiken door een schuifdeur. Maar het bevestigt ons wel in de overtuiging dat we vast moeten houden aan wat wij wél helemaal goed vinden qua camper. Dus het wordt zeker een half-integraal, vast bed achter in de camper in de lengte met de badkamer ernaast, keuken in het midden, tegenover de deuropening. Veel leefruimte dus. En de maat moet zijn zoals onze vorige camper: 6.70 meter.
Maar de positieve punten: de luxe. Wat wij niet gewend zijn: draaibare stoelen voorin, die draai je om en dan horen ze bij het zitje en dat zit zooooooo comfortabel. Een geruisloze koelkast. Niet te geloven, dat ding hoor je dus helemaal níet he. Satelliet receiver en t.v. Eh… en in de t.v. zit een dvd speler ook nog eens. Wij zijn gewend buiten te zitten tot het te koud wordt en binnen pakken we dan een boek of leggen een kaartje, maar vanavond, rond 21.00 uur toen het buiten echt hard afkoelde, hebben we een dvd-tje zitten kijken en dat had toch ook wel wat. En t.v. is handig om ff het journaal te kijken en de weersvoorspelling.

En verder, de balans opmakend na slechts 1 dag: okee, deze camper voelt niet “eigen” en niet “vertrouwd”, het is immers een huurcamper. Maar gewoon dat gevoel van onderweg-zijn: we waren allebei meteen weer in onze nopjes. Vanaf dat we de oprit afreden. Camperen: ja, is helemaal goed, past perfect bij ons.

Dinsdag 24 juni: via IJsselstein naar ’s Gravenzande
Gereden, 29 km naar IJsselstein, 82 Km naar ’s Gravenzande.

’s Ochtends lekker ontbijtje buiten en daarna op weg naar IJsselstein, naar de Challenger-dealer.
We moesten een half uurtje wachten tot ze er naar konden kijken, want het was naar zijn zeggen “stervensdruk” en ze waren net bezig met de aflevering van een gloednieuwe Hymer, type ben ik vergeten maar het was een Van, Gold Edition, vers uit de doos. Uiteindelijk reden de nieuwe bezitters – een 55-plus stelletje – blij en trots de poort uit. Heel leuk om eens te zien: de eerste meters met hun gloednieuwe huis-op-wielen. Je had die gezichten moeten zien, allebei een grijns van oor tot oor, zij had een klein wit hondje op schoot en die had het zo te zien ook meteen naar zijn zin. Ze zwaaiden in het voorbijgaan naar ons. Wij zwaaiden natuurlijk terug. Heerlijk, om die mensen zo blij op weg te zien gaan. Misschien was dat voor hen ook een gevalletje “droom-gaat-in-vervulling.”

Toen de Hymer-mensen vertrokken waren, konden wij naar binnen. Het probleem zat niet in de boiler, er zit ergens een knik in de leiding voor warm water naar het keukentje toe. Inmiddels werd Wil gebeld door Maas camperverhuur, of we al geholpen waren. (erg netjes, vonden wij, dat zij zelf belden). Aangezien we in de badkamer wel goed warm water kregen, besloten we in overleg niet te laten zoeken naar de knik in de leiding, maar gewoon de reis voort te zetten en warm water te pakken uit de badkamer. Geen probleem.
Daarna richting ’s Gravenzande. In het dorp nog een paar boodschapjes gehaald bij de AH ( meteen weer een triest gevoel toen we al die Welpies weer zagen) en toen naar de camping.
Vlugtenburg is een vakantiepark met bungalows, met daarnaast Kapittelduin: 25 super ruime plaatsen (150 m2) voor Campers en Caravans.
Kosten: 18 euro per nacht (incl. toeristenbelasting voor 2 personen). Douches zijn gratis, echt heel ruim, afsluitbare ruimtes met toilet, douche (met thermostaatkraan) en wastafel. Verder gratis: stroom (16 amp), kabelaansluiting voor t.v. en draadloos internet.
Morgen de inlogcode aanvragen (waren we vandaag te laat mee, receptie is al dicht) en dan even mail checken,de kids mailen, mijn 2 favo fora de groetjes doen en de weersverwachtingen bekijken.
Mijn keukenprinsje nam een snipperdag vandaag dus we hebben wat gehaald bij de snackbar hier. Het strand is maar 5 min. lopen, daar zijn we heengewandeld en lekker even uitgewaaid en we hebben nog een paar stoere katamaran-zeilers in actie gezien.

Ik vind deze camping echt een aanrader, zeker gezien de prijs. Lijkt me leuk hier nog eens terug te komen voor een lang weekendje aan zee.
Als ik morgen die inlogcode heb, beslissen we of we een extra dagje hier blijven, of toch door naar Middelburg of op i-net zoeken naar nog een camping ertussenin. Want het rijden is zo gaaf…

Opmerking: was gisteren gelukt over Wil heen te klimmen zonder dat ie wakker werd. Slapen in zo’n hoog bed valt hem eigenlijk best mee, hij wordt elk uur wakker maar slaapt meteen weer door. Dat is een meevaller, want ons plan B was: elke avond zitje ombouwen tot 1 persoonsbed en plan C.: Wil slaapt op de bestuurdersstoelen. Gelukkig is dat allemaal niet nodig.

Woensdag 25 juni, ’s Gravenzande
Gereden: 0 km.

De beslissing, nog een dagje blijven of weer verkassen, werd eigenlijk voor ons genomen, want we hadden ons verslapen en werden pas om 10.00 uur wakker.
Dus het werd een dagje lamballen hier. Inlogcode voor wifi opgehaald en lekker even online, mail binnenhalen, wat surfen, mijn zetjes doen op www.jijbent.nl en zo nog wat dingen.
Ik werd bij het afwassen aangesproken door een man, die voorzichtig informeerde waarom wij toch Genesis 31 op de zijkant van onze camper hadden gezet. Ik vertelde dat het een huurcamper was, merk Challenger, en dat Genesis 31 gewoon het type was. Bleek dat die man dacht dat we dat er bewust opgezet hadden en refereerden aan een bijbeltekst. 

He he… ineens klaarde zijn gezicht op. Vroeg waar wij vandaan kwamen. Ah… Vlijmen bij den Bosch.. hij had in dienst gezeten op kazerne Vught en zijn ouders woonden in Raamsdonksveer. Veel oefening als militair gehad ook in de Drunense Duinen… Hij kende ook Ammerzoden en Hedel, kende ook de uitdrukking “in de klei” en “over de Maas” en dat daar de zwarte kousenkerken zaten.

Verder weinig mensen hier op het trekkers-veldje. Een Duitser die snakt naar een praatje, maar mijn Duits is niet vloeiend meer he. Ik kan hem prima verstaan verder, maar als ik antwoord tracht te gevenin het Duits, en hij probeert vervolgens over te schakelen op Engels, dat is toch wel een teken aan de wand hoe beroerd het met mijn Duits gesteld is he.
Wil spreekt vloeiend Duits. Die schakelt gedachtenloos om. Tja, in Kerkrade geboren, grensstreek he, dat is soortement van tweetalig opgroeien.
We hebben hier vandaag heerlijk gewandeld met als afsluiter terrasje-pikken. Ze hadden daar lekkere droge witte wijn als huiswijn.

Het weer was hier vandaag prachtig, strakke blauwe lucht ook, maar ’s avonds stak de wind op. Dus we zijn binnen gaan zitten, EK wedstrijd Duitsland – Turkije gezien en daarna ben ik nog lekker even online gegaan.
Ik ga nu laptop uitzetten en lekker maffen. Morgen naar Middelburg. Dit is de eerste vakantie dat we tomtom hebben, voorheen was het route bepalen met de kaart op schoot. Ik wil wel graag morgen binnendoor, geen snelweg, maar de N wegen. Eens kijken of we dat kunnen instellen in de tomtom.

Donderdag 26 juni, Middelburg
Gereden: 118 km.

Ah, vandaag lekker veel N-wegen. Waar veel te zien is onderweg, waar onderweg-zijn een waar genoegen is, waar camperaars elkaar op ooghoogte tegenkomen en elkaar groeten.. wij vinden dat lekker rijden. Heel relaxed, geen haast, gewoon lekker doortuffen.
Trouwens maf, hoor. We komen bij ons in de buurt veel waarschuwingsborden “overstekend wild” tegen. Dat neem je niet eens meer serieus, want het gebeurt echt nooit. Je ziet nooit wild oversteken. Nou, hier, ik schat een 30 km vóór middelburg: geen waarschuwingsborden, maar vlak voor onze camper renden ineens twee herten de N-weg over! Gelukkig reden we niet hard, er zat geen verkeer achter ons en we konden veilig bijremmen en bambi-en-co kwamen ongedeerd naar de overkant. Best apart om dat een keertje te zien.
Rond 13.00 uur kwamen we aan op de city-camping in Middelburg.
Dat staat trouwens ook nog steeds in de planning: rondje Nederland en dan allemaal city-campings kiezen.
Ook op deze camping weer acsi-korting: 13,80 incl. toeristenbelasting. En hoewel het sanitair (wel schoon hoor) verouderd is, heeft deze camping gewoon iets, qua sfeer. Het is een beetje rommelig, de plaatsen zijn ook niet al te duidelijk aangegeven, maar in het voorseizoen is er plaats genoeg, dus je zoekt maar een plekje he.
En via een “sluiproute”sta je in no time in het centrum van Middelburg. Vandaag was hier de weekmarkt. We hebben wat rondgesnuffeld, wat gedronken bij RockDesert, en ik heb zowaar behalve een nieuwe zonnebril, ook nog een pet gescoord.

Wil had weer heerlijk voor me gekookt, ik bof toch maar met die vent he.
Morgen rond het middaguur vertrekken we naar Scharendijke voor Concert At Sea. Toen ik gister internetverbinding had op de vorige camping, kreeg ik een nieuwsmail binnen, waarin de CAS organisatie oproept om behalve op zaterdag (de dag van het concert, dit voor de mensen die dezelfde dag nog terug reizen), ook op de vrijdag tijdig op plaats van bestemming te zijn.
Want Concert At Sea (CAS) – dat kan alleen in Zeeland he – dat is op de Brouwersdam. En de Brouwersdam, dat is gewoon een stuk N-weg, de N57, die vanwege het concert afgesloten wordt.

Ik ben heel benieuwd of onze reservering geen problemen gaat geven. Want op de camping die wij geboekt hebben, was het CAS arrangement een huurtent. (waarvoor je extra moest bijbetalen aan de camping, bovenop het CAS-arrangement dus). Nou heb ik moeten lullen als Brugman en al mijn charmes in de strijd moeten gooien telefonisch, tot ze voor ons een uitzondering wilden maken. Voor ons is een plaatsje voor de camper geregeld. Dat was mijn doel ook en ik heb ook gezegd dat het ons niet uitmaakt, al staan we naast het toiletgebouw of whatever, als ze voor ons een plekkie voor de camper hadden en een kastje waar we aan de stroom kunnen hangen, zijn wij dik tevreden.

Maar het moet goedkomen. Want ik heb behalve reserveringsbewijs en e-tickets voor de optredens voor de vrijdag, een mail van degene die dat voor elkaar gekregen heeft voor ons, met de geruststellende woorden dat we in het systeem staan als gereserveerde camperplaats, en dat ik gerust haar mail kan printen en meenemen. Dat heb ik ook gedaan natuurlijk.

Als de info klopt, is het vanaf die camping, www.duinenstrand.nl 5 minuten lopen naar het festivalterrein.
Twee jaar geleden zijn we voor het eerst naar CAS geweest. File op de heenweg, we waren nét op tijd voor het optreden van Ilse de Lange. Verder niet best geregeld, veel te weinig eettentjes, uren in de rij voor een frietje… daar heeft de organisatie wel van geleerd en vorig jaar was dat al beter geregeld (vorig jaar zijn wij zelf niet gegaan).
Maar vorig jaar: weer file, plus dat ze auto’s lieten parkeren op onverhard terrein. KNMI gaf goed weer aan, echter een giga hoosbui kwam uit het niets, en de auto’s op het onverhard parkeerterrein liepen allemaal vast in de blubber.
Dus weer van geleerd: dit jaar kan je parkeerkaart kopen bij het boeken van je kaartje, is op verhard terrein. En om de files te beperken, dit jaar voor het eerst kampeer-arrangement. En boek je een camping die niet op loopafstand is, dan rijden er gratis bussen.
We zullen het morgen wel zien…

Opmerking: ik had het vanavond nog met Wil over leeftijd, dat wij wat jonger zijn dan de meeste mensen die met een camper rondtrekken. En wat een maf ding, leeftijd eigenlijk is… want mijn echte leeftijd is 47. Maar van binnen, qua beleving en interesses en zo, voel ik me nog precies hetzelfde , als zoals ik me voelde toen ik 30 was. Maar qua levensritme zit ik al in de VUT-fase, en zie ik Wil en mezelf al als een “ouder stelletje” Dus ik schommel dan tussen de 30 en de 55 denk ik, qua beleving. Ach en als je daar het gemiddelde van neemt, klopt het volgens mij weer aardig.
Ik ga laptop opbergen en in ons hoge bed tegen Wil aankruipen.

Vrijdag 27 juni, Scharendijke
Gereden: 37 km.

Geschreven om 16.00 uur.
Het is helemaal goed gekomen op Camping Duin en Strand.
We stonden in het systeem voor een camperplaats en die kregen we ook keurig toegewezen. We kregen na inlevering van de e-tickets voor de vrijdagavond, meteen een polsbandje om dat toegang geeft tot het festival-terrein. Plus een extra polsbandje van de camping, want bij terugkomst staat er bewaking, zodat er geen mensen de camping op kunnen, die er niet thuiskomen.
Het is stralend weer, buiten verwachting,want toen we vertrokken gaven ze voor vandaag en morgen buien aan.
We staan op een verharde camperplaats, met alles dicht in de buurt: toiletten/douces, muziekcafé, snackbar, supermarkt… en de disco. Vanaf vandaag begint het jongeren-seizoen hier, en is deze camping een jongerencamping. En waar we doorgaans op elke camping in voor- en naseizoen de jongste zijn, zijn we hier de oudste.
Op het festivalterrein zijn er vanaf 20.15 optredens en na 0.00 uur een DJ. Dat is niet ons ding, dus dan zijn we allang weer terug op de camping. Hier is wel een after-party in de Disco, die is tot 4.00 uur open. Dat wisten we van tevoren en geeft ook niet, we zijn allang blij dat we een beetje achteraf met de camper mogen staan, en niet in één van de rijen en rijen huurtenten.
Ik ben inmiddels zo aan het lekkere bed in de camper gewend, dat ik overal doorheen slaap. Bovendien hoeven we morgen niet te rijden, lekker uitslapen en vroeg naar het CAS terrein. En dát is wel relaxed hoor, vergeleken met 2 jaar geleden. Toen was het file heen – dorp verder parkeren, heel eind lopen – concert bijwonen – hele takke-eind weer terug naar de auto – file terug.
Nu is het: 37 km rijden, campertje neerzetten, ’s avonds naar festivalterrein, zaterdag lamballen, ’s middags weer naar concert, terug naar de camping en lekker maffen, en zondag weer terug.
Inmiddels via sms contact gelegd met Twan en Marloes, zij staan op een camping wat verder van het festivalterrein af, maar er rijden bussen van en naar het terrein. Ze hebben met hun kleine tentje ook een mooie plek veroverd. Ik hoop hen vanavond of morgen te zien en ff samen biertje drinken.?
Straks meer…
Geschreven om 1.00 uur.
Net terug van festivalterrein. Was een hele leuke avond live muziek. Met als slotact: Bløf . Zij staan morgen om 20.10 op het hoofdpodium, maar kwamen als verrassing vanavond al covers spelen. ( reggae nummers van Bob Marley en nummers van Doe maar). Op de CAS site stond op die tijd een Cubaanse band gepland, Los Pavalenos, en het gonsde op i-net al van de geruchten, dat die band helemaal niet bestaat, en dat het wel Bløf zou zijn. Bløf heeft dat geintje al eerder geflikt, onder een fake naam als support act voor Racoon opgetreden. Twan en Marloes waren er ook al vroeg en ik zag hen lopen, dus we hebben met zijn vieren de pre-party gevierd. Bløf speelde leuke covers en het was geinig om Pascal op te zien komen compleet met sombrero en nep-snor.

Maar goed dat Twan vertelde dat de bus vanaf hun camping al vanaf 13.00 uur rijdt morgen, want ik had in mijn hoofd dat het concert pas om 20.00 zou beginnen. Maar er zijn dus al vanaf 13.00 uur optredens, en the Scène, die ik altijd graag zie optreden, staan al om 17.30 op het podium. Dus ik wil er morgen om 15.00 uur wel zijn, hoor. Kan best dat Wil en ik tussendoor een paar uurtjes teruggaan naar de camping, maar ik wil zeker ook Bløf zien en Krezip en Is Ook Schitterend en natuurlijk the Counting Crows, die geven een volledig concert daar.

In de disco hierachter is het nog volop feest. Maar is totaal niet storend. Het is hier gewoon een gezellige boel, een levendige camping.
Aaargg…. Morgen is het alweer zaterdag. En zondag weer naar huis. Een week camperen is gewoon echt veel te kort.

Zaterdag, 28 juni, Scharendijke

Onze laatste dag, wat is een weekje toch snel om… morgen alweer vroeg op, om de camper op tijd in Haps weer af te leveren. We hebben enorm mazzel met het weer, allen vannacht wat regen, maar de dag van CAS (Concert At Sea) was het weer goed en lekker zonnig.

Ik sluit dit reisverslagje af met een impressie van hoe het is om CAS mee te maken.

Om 15.00 uur zijn we naar het festival terrein gewandeld. Ik wilde op het zeelandpodium IOS ( Is Ook Schitterend) niet missen. We liepen al met meerderen vanaf onze camping, gaandeweg stroomden rijen mensen die op andere campings zaten ook toe, de stoet in.
Al met al gingen we met een massa mensen – met een gevoel van gezonde spanning – het terrein op.

IOS was een prima optreden. Als je van Nederlandstalig houdt, moet je die band zeker eens gaan zien. Laatste keer dat wij hen zagen was op Parkfestival Oosterhout. Voor mijn gevoel (en Wil had precies hetzelfde gevoel), klopt gewoon álles aan die band. De teksten zijn leuk, de zanger zingt meer dan aardig en de band speelt gewoon goed. Dus dat was al genieten.

Steve Ann trad om 16.30 uur op. Wil vond haar goed, ik… nee, ik was niet onder de indruk. Terwijl zij toch een geweldig opkomend talent moet zijn. Ik snap het niet, ik vond het een middelmatig zangeresje met weinig uitstraling. En ik heb het toch echt 3 nummers de kans gegeven. Dus we zijn daarna wat eten gaan scoren (chicken wings, yummie) en naar van A vertrokken voor The Scène.

Plaatsje gezocht in de schaduw, en wachten op het optreden. Daar heerlijk mensen-zitten-kijken, dat is ook altijd leuk he, kijken wat voor soort publiek zo’n festival nou trekt.
Nou, om 17.30 kwam The Scène op het podium. En het klonk als vanouds. Al lijkt het Thé Lau meer moeite te kosten om de zang er nog goed uit te persen. Hij is ook de jongste niet meer, he… wat wel leuk was, is dat Pascal van Bløf ineens op het podium verscheen, en samen deden ze “Iedereen is van de wereld.”

Om 18.40 maakte Krezip haar opwachting. En Krezip zagen we nog op bevrijdingsfestival den Bosch en toen zeiden we al tegen elkaar dat de zangeres zo enorm gegroeid is, van soort-van-bedeesd, naar een podium beest. Was een heerlijk optreden. En ook hier alweer een verrassing: stond daar in ene zomaar Roel van Velzen op het podium. Van Velzen samen met Krezip, die een oud Fleetwood Mac nummer zongen ( Go your own way), was zowel een aangename verrassing als een mooie afsluiter van het optreden.

En ja… dan om 20.10 Bløf he. En CAS is toch wel een soort van Bløf -feestje, zij drukken er echt hun stempel op. Jammer dat ik nooit setlists kan onthouden.
Pascal deelde mede dat ie nou wel “harder dan ik hebben kan” aandurfde, aangezien de weergoden hen dit jaar goed gezind waren. En nog eens excuses aan de mensen in het parkeervak P6 vorig jaar. Want die mensen werden pas om 6.00 uit de blubber getrokken, stonden op onverhard parkeerterrein en toen kwam die hoosbui he. We hebben verder echt weer super genoten van Bløf . (Enige minpuntje vond ik het gastoptreden van Sarah Bettens (K’s choice), had m.i. echt geen toegevoegde waarde.)

En dan de afsluiter om 22.00: Counting Crows. Daar had ik mijn reserves bij, omdat ik van verschillende kanten hoorde dat de reviews over hun optredens de laatste tijd niet best waren.
En ik moet zeggen: de wat stevigere nummers vond ik echt heel goed. De wat rustigere nummers… ik weet niet hoe ik het moet beschrijven, het is niet slecht, zeker niet maar… het “pakt” mensen niet.
Ik vind het ook een maf bandje wat je niet gemakkelijk in een hokje kan plaatsen. Maar dat kan ook een compliment zijn. Ook die zanger he… het valt niet te rijmen, zijn uiterlijk. Zijn haar is een chaos, maar dan wel zo’n keurig getrimd baardje eronder 😀
De nummers die ze samen speelden met Bløf als afsluiter, waren wel weer echt genieten. Dus we vertrokken rond 1.00 moe maar voldaan weer richting camping.

Afsluitende opmerking:

Ook al was deze vakantie kort en hebben we weinig km kunnen maken (een week is te kort om lekkere lange ritten te maken en lekker maar zien waar je uitkomt, en zeker als je ook nog eens 3 dagen op dezelfde plek bent vanwege een concert): we hebben toch weer genoten.
Van deze vakantie hebben we geleerd wat camper betreft, hoeveel luxe je kan hebben. En wat concertbezoek betreft geleerd, dat een campeer-arrangement echt een aanrader is.