Mechelen

Donderdag 13 september 2012: Vlijmen – Mechelen (LB). Gereden: 143 Km

Wat heerlijk, de voorpret weer van het inladen van de Crazy Horse gister, en vandaag mogen we weer op pad.

Dit lang weekend is op initiatief van onze campervrienden Harm en Poldine en ik mag de lezer van dit verslag de inhoud van zijn laatste mail over het aankomende campertreffen niet onthouden:

“Hallo Ruiters en Amazones.” 
U wordt dringend verzocht de paarden van stal te halen.
De hoeven te controleren op verontreinigingen en voldoende Bar.
De vacht te roskammen, het beste kan dit met een zachte spons met shampoo, daarna droogwrijven en eventueel een laagje was aanbrengen.
Denk er aan de haverzak te vullen, en het ros te voorzien van fris water.
U kunt eventueel een tussenstop maken bij een uitspanning om de paarden te voorzien van vers voer (ze zijn verzot op Biks van het merk Shell, BP, of Q8)
U dient voor het vinden van het juiste ruiterpad een route planner te installeren stel hem in op: 6281NA Mechelen Eperweg 9 (uiteraard Mechelen in Nederland), want u komt in onontgonnen gebieden, niet te verwarren met onontwikkelde gebieden,
Beheerst u de plaatselijke taal niet (het is een kwestie van geduld ,dan beheerst heel Nederland het),dan heeft u een probleem. In geval van nood kunt u dan bellen met 06-******** Bij aankomst op de sappige weiden kunt u dit op gepaste wijze kenbaar maken door te HINNIKEN

En daar had hij dit plaatje bijgesloten:

Geweldige tekst, die sloot wat onze Crazy HORSE betreft natuurlijk ook nog extra aan. Het moge overigens duidelijk zijn, dat er in de mail i.p.v. 06-******** zijn echte nummer stond – anders zou die info niet bijster nuttig zijn geweest – maar ik heb er uit privacy overwegingen sterretjes van gemaakt, want we moeten natuurlijk niet hebben dat heel Internet massaal onze Harm vanwege deze briljante mail telefonisch lastig gaat vallen.

Wil en ik vonden het erg leuk dat we meegevraagd werden voor dit weekend. Dus we vertrokken in de overtuiging dat het gezellig zou gaan worden. Wij kennen behalve Harm en Poldine en Michel en Joke (beide stellen hebben we voor het eerst ontmoet tijdens CCN treffen “Wellsche Hut”) niemand, maar met Harm mailen wij bij vlagen al sinds 2007 en we vertrouwen op Harm zijn inschatting dat wij in het gezelschap dat hij gekozen heeft, wel in zullen passen.
Dat bleek een juiste inschatting.

De heenreis hebben we over de snelweg gedaan. Tomtom verzekerde ons dat we 12.32 uur zouden gaan arriveren. Dat moet je met een korrel zout nemen, want tomtom denkt dat je waar je 130 MAG rijden, ook 130 GAAT rijden. Dus we kwamen een kwartiertje later dan gepland aan op minicamping “De Geulhof” en werden vriendelijk ontvangen en op de lijst die Harm en Poldine hadden aangeleverd, daar afgevinkt.

We reden naar het veldje waar we deze meeting gaan houden en Harm stond al klaar met zijn camera in de aanslag, om het moment van arriveren van de Crazy Horse te vereeuwigen.Harm en Poldine zijn hier gister al gearriveerd. Wij waren nummer 3, Henk en Riet uit Alkmaar waren er al, dus kennis maken en de pot koffie stond klaar.
Daarna kwamen Michel en Joke uit Dordrecht met hun hond. Leuk weerzien!
Lekker bijkletsen, genoten van de verhalen van hun laatste trip naar Denemarken en Zweden. Later op de dag voegden Rien en Hélène uit Nieuw Vossemeer zich bij ons. En het laatste stel wat arriveerde, waren Ewoud en Wil uit Berkel en Rodenrijs. En toen werd het pas echt ingewikkeld, want we hebben nou 2 x een Wil: eentje is een mannetje en eentje is een vrouwtje. Maar och, zolang elk stelletje aan het eind van de avond dan maar samen in de juiste camper belandt, snappen we het nog allemaal….

We hebben een globaal plan met de camperaars hier aanwezig. Wat eetgebeuren betreft: vanavond pannenkoek in het restaurant hier, was heerlijk! Morgen gaan we een poging doen met zijn allen te BBQ-en en zaterdag echt uit eten, 3-gangen menu. En dat is ook weer super: dat dat allemaal zo spontaan gaat. 
Wij voelden ons dag 1 meteen thuis in het gezelschap dat Harm en Poldine gekozen hebben. Harm is een heuse gastheer hier, hoor. En ook een Bourgondier, een levensgenieter en dat herkennen wij wel. Hij heeft alles perfect geregeld, heeft zelf een party-tent voor zijn camper gezet, compleet met lichtjes! Hij heeft overal over nagedacht ,compliment!
In september mag je in NL al blij zijn dat het droog is. En het koelt ’s avond hard af. Maar op deze manier konden we tot laat in de avond samen zijn. En het werd nog gekker: we kregen – ter promotie van zijn provincie – allemaal een “Goody Bag”
Het is nu 0.00 uur en ik ga in ons camperbedje maar eens gezellig tegen Wil aankruipen.

Dag 2: Vrijdag 14 september 2012: Mechelen. Gereden: 0 km. Gelopen: 2 km

Heerlijk geslapen, wel met mijn sokjes en pantoffeltjes aan, want het trok hier koud en vochtig op toen we nog laat buiten zaten. Niet erg sexy, maar och, Wil sliep toch al, he.

’s Ochtends was het koud! Temperatuur daalde naar 15 graden en de wind stak op, en volgens weer.nl was het windkracht 5! Likeurtje bij de koffie fikste dat wel, dus we zaten al vroeg aan de alcohol.. 
De krachten werden gebundeld om een windscherm naast de party tent te zetten, ook weer een prima oplossing. En de eetplannen werden omgegooid: vandaag uiteten en morgen BBQ, morgen moet het hier nog 18 graden worden en minder wind.

Vandaag was ons gezelschap compleet: Pauline en Bert, een stel uit Klundert (komen van oorsprong uit Dordrecht), arriveerden en Harm wees hen een plekje aan.
O, vergeet ik nog bijna onze 3 “special guests” te noemen: de 3 viervoeters Yoko, Ayla en Nilliske.

Om toch enige activiteit te ontplooien – ik wil al die mensen niet meteen meezuigen in mijn lambal-gedrag – zijn we naar Mechelen gelopen, een pittoresk dorpje. De term pittoresk is vaak een eufemisme voor: eh…. leuk en oud en klein en slechts 1 winkelstraat. Maar het was de moeite waard en we kwamen terecht in een knus, bruin kroegje. Café ’t Pintje, “de hoeskamer van ’t Mergelland”. Er stond op het bord: sinds 1882. Ik vroeg me af of dat pandje echt al zo oud was, de gaten in de muur deden dat wel vermoeden…. Na een babbeltje met de uitbaatster bleek, dat het pand nog veel ouder is. Het pandje is gebouwd in 1832, oorspronkelijk waren het 2 huizen. Die zijn in 1882 samengevoegd en sindsdien is het een kroeg.
Lekker donker bier van de tap gedronken.  en daarna weer terug naar de camping.

Deze groep mensen vond het een geweldig initiatief van Harm en Poldine om dit weekend te organiseren, dus een presentje was zeker op zijn plaats. Wij besloten om groots uit te pakken en dit stel in Mechelen een Tweede Huisje aan te bieden als bedankje. Eh… een VOGELHUISJE dan, he… Want tja, ZO vermogend zijn wij met zijn allen nou ook weer niet… Harm en Poldine hadden 2 klein-vogels, maar die zijn alweer uitgevlogen. Met dit huisje worden ze hopelijk snel weer vogel-opa en vogel-oma.

Vanavond lekker gegeten in het restaurant hier en daarna nog gezellig wat napraten onder de party-tent. De wind was gaan liggen, dus het was nog lekker buiten zitten met zijn allen.
Het was weer een heerlijke dag, morgen lekker nog een dagje genieten en zondag moeten we alweer weg… Het is nu 0.46 uur en iedereen maft al, behalve ik. Ik ben absoluut geen heimwee mens, onze Crazy Horse is ons tweede huis, zoals de Britten zo mooi zeggen: “Our home, away from home.” Maar altijd als ik als laatste het licht uit doe, denk ik aan het liedje “Brabant” van Guus Meeuwis: “Maar de mensen, ze slapen, de wereld gaat dicht. En dan denk ik aan Brabant: want daar brandt nog licht.”

Voor de deelnemers die dit achteraf lezen: Ik denk dat het best een maf idee is voor jullie, dat ik dit ter plekke zit te tikken, terwijl ons campertje naast of tegenover jullie campertje staat en jullie waarschijnlijk op het moment van typen allemaal al liggen te maffen.  Ik tik elke dag ’s avonds laat mijn verslagje van die dag in.

Dag 3: Zaterdag 15 september 2012: Mechelen. Gereden: 0 km. Gelopen: 2 km  

Heerlijk uitgeslapen. Ah, wat slaapt ons camperbedje toch fijn! Wel gewone tijd wakker, 09.00 uur, maar het bedje was zo lekker warm. Ik ben nog ff terug gekropen, hoor.

’s Middags weer naar Mechelen. Op het binnenterras bij ’t Pintje zullen wij als gezelschap vast een hele foute indruk gemaakt hebben. Ha ha, dat ging van: “Stemming stijgt,peil daalt” Nou kan ik niet inschatten of ik lezers heb van 18 jaar of jonger, en ik zei vanavond tegen de mensen al dat het een uitdaging ging worden, hoe dat te verwoorden. Laten we het er maar op houden dat het iets was met blauwe Poezen, Mexico, klappen, Kano’s en nog iets met een K. En verder een scala aan hele leuke maar ook hele foute moppen. Maar ja, laat ik nou net een groot liefhebber zijn van hele foute moppen, ik heb me suf zitten lachen daar.

’s Avonds hebben we lekker zitten BBQ-en met zijn allen. Ook weer super: iedereen bracht wat mee en zo hadden we een volle tafel met salades, stokbrood en sausje. En volop genoeg vlees voor op de BBQ, En heel die zooi werd door Henk en Michel vakkundig in de fik gestoken.

Voor voor- en nagerecht was ook gezorgd: Henk had een overheerlijke pompoensoep gekookt. En van Michel kregen we vruchtjes op een stokje na, met dank aan hun buren.
Ah, en de muziek… Pink Floyd kwam voorbij, maar ook Melanie Safka (“Beautiful People”, maar ik vind haar beste song nog steeds “Tuning my guitar”) Zij kon helemaal niet zingen, maar ja, dat kon Bob Dylan ook niet, maar Safka en Dylan waren wel de boegbeelden van de Flower Power  beweging destijds. Ik heb dat alles pas veel later ontdekt, mijn bouwjaar is 1961, he….
Maar ik was heel verrast dat iemand hier Melanie in zijn/haar playlist had staan. En zo nog meer lekkere muziek. En ook wat rock.
“Whisky in the Jar, jeetje, ik wist niet eens meer welke band, maar dat was dus Thin Lizzy!
Je kan op youtube vele vertolkingen van dit nummer vinden, maar ik heb deze bewust gekozen, omdat deze opname de sfeer van het tijdsbeeld zo goed in beeld brengt.
Ik vind die gitaar-riedeltjes in het begin en tussendoor ZO gaaf! Ik ben verder a-musicaal hoor. Kan niet zingen, kan geen noot lezen en geen toon houden. En het enige instrument dat ik kan bespelen is luchtgitaar.  Maar ik kan wel ontzettend genieten van allerlei soorten muziek. Wij gaan nog steeds regelmatig naar opkomende coverbandjes luisteren in bruine kroegjes hier in de regio.
Ik wed dat Ewoud als hij op die link klikt, alweer volop mee zit te drummen.
Luister dat nummer met je headphones op, dat nummer droog via je laptop luisteren doet geen recht aan de muziek.

Ik heb inmiddels alle campers van binnen mogen bewonderen, ik vind dat altijd zo gaaf om te zien, voor welke indeling mensen gekozen hebben en hoe creatief camperaars zijn in het bedenken van handigheidjes en slimme oplossingen.
Ik heb dit weekend trouwens een leuke omschrijving gehoord van wat www.crazy-horse.nl nou eigenlijk is. En die kwam van Rien. Ik omschrijf het zelf altijd als “gebabbel met hier en daar een nuttige tip.” Want een volwaardig reisverslag – zoals andere reisverslagen – is de CH site beslist niet. Wij hebben sinds de komst van de camper geen bijster spannende dingen gedaan, geen verre vreemde landen bezocht. Bovendien kan ik nou NOOIT eens wat kort houden, dus ik lul vlot 2 A4 vol over een dag waarop we helemaal niets gedaan hebben. En andere reisverslagen zijn super informatief – vooral van camperaars die alleen op CP’s staan of vrij staan. Dus mijn verslagjes kwamen dit weekend ter sprake en toen zei Rien: “Buurten! Het is gewoon buurten!” 

Morgen weer naar huis, wat gaat zo’n weekend snel! Time flies when you’re having fun…

Dag 4: Zondag 16 September 2012: Mechelen – Landgraaf – Vlijmen. Gereden: 167 km

Vandaag was het een hele speciale dag voor Rien en Helene: zij zijn precies 41 jaar getrouwd. Volgens Rien zitten ze daarmee ongeveer op de helft… 

We hadden gister stiekempjes voor het bruidspaar een presentje gekocht, en vanochtend stonden hun stoelen klaar, versierd met ballonnen. En toen het stelletje hun campertje uit kwam rollen, werden ze getrakteerd op een toeterconcert.Concertje ging gelikt hoor, maar we hadden dan ook al stiekem “droog” zitten oefenen. En dat was tevens het enige droge momentje van het hele weekend, want verder heeft de drank rijkelijk gevloeid, en ook deze dag begon weer met een lekker likeurtje, ditmaal ter ere van Rien en Helene.
Wij hadden ’s middags een afspraak in Landgraaf, dus we zijn rond 13.30 vertrokken, na uitgebreid afscheid genomen te hebben van deze gezellige groep.

Dit weekend was voor ons een fijne afsluiter van het Camperseizoen, de Crazy Horse gaat nu de stal in en in het voorjaar mag ie pas weer komen opdraven.

Voor het eerst in de historie van www.crazy-horse.nl heb ik een gastspreker gevraagd om een afsluitend woordje te schrijven. Ik ben immers dit verslag begonnen met een mailtje van Harm en het leek me een leuk idee, dat hij dan een nawoordje zou schrijven. Gelukkig wilde hij aan mijn verzoek voldoen, dus ik geef nu het keyboard door aan hem.

Nawoord van de Stalhouder: 
Het was gezellig zoveel prachtige paarden op de grazige weide in Mechelen te mogen begroeten.
Niet alleen de paarden waren prachtig maar ook hun berijders.
Ze hebben zich allemaal uitstekend gekweten van de zware taken op dit Concour Hippique,
alle dubbele oksers(gesponserd door Gerardus bieren) zijn zonder fouten genomen,
evenals het dressuur nummer, van de Geulhof naar het Pintje en van het Pintje terug naar de Geulhof in galop achter elkaar, en dit dagelijks.
(ik ben zelf al benaderd door een zekere mevr. van Grunsven)
Het is jammer dat de paarden weer terug moesten voor wedstrijd verplichtingen elders.
Het prachtige ros van Wil en Giely gaat nu op stal voor z’n wel verdiende rust, om in het voorjaar weer fris en fruitig te kunnen deelnemen aan andere treffens.
Wij willen alle camper vrienden danken, voor het gezellige weekend dat ze ons (de stalhouder en zijn ega) bezorgd hebben.
En wat ons betreft zeker voor herhaling vatbaar.

Harm en Poldine