Korte vakantie in Enschede

18 mei 2012: Vlijmen – Enschede. Gereden: 184 km

We waren voornemens pas volgend weekend een paar daagjes weg te gaan omdat het dan pas écht mooi weer wordt, maar gisteravond rond 23.00 uur kregen we ineens de camperkriebels en we dachten: waarom niet? De Crazy Horse staat voor de deur, dus vanochtend snel de koelkast gevuld en wat kleding erin gegooid en gaan!  Het doel is richting Enschede, voorkeur is de Twentse Es. Is daar geen plaats, zoeken we wat anders.

Vlijmen – Enschede is 172 kilometer, over de snelweg doen we daar volgens Google Maps 1 uur en drie kwartier over. Maar wij willen niet over de snelweg, wij willen geen mm snelweg tegenkomen op de heenweg. Omdat we dit seizoen dicht bij huis blijven, willen we het genot van het “onderweg-zijn” niet mislopen. Niet elke caravan-eigenaar of camperaar zal het herkennen – voor sommigen is het “van A naar B rijden” gewoon simpelweg dé manier om ergens te komen en als wij snel richting zon willen dan gaan wij ook kilometer-vreten om zo snel mogelijk ter plekke te geraken, hoor – maar verder voelt het voor ons vanaf ons opritje al fijn: “Being on the road”. Ik moet dan ook altijd weer aan Willy Nelson denken: “On the Road again” blijft een fijn Nelson-nummer https://www.youtube.com/watch?v=NCs8ufxnnYA

Dus we besluiten toeristje te gaan spelen in ons eigen kikkerlandje. Dat betekent wel dat we 184 km gaan rijden en daar 3,5 uur over gaan doen. Maar hee.. We reden daardoor wél zomaar ineens door Maaskantje. MAASKANTJE of all places! Maaskantje, dat door New Kids duchtig op de kaart is gezet! Kort nadat ik dat via mijn smartphone op Facebook meldde, kwamen er meteen 2 grappige commentaartjes terug: “Ankers uit en een frietje of een knoeperd scoren!!” en: “Koekwaus ! Waarom nou weer als een verrekte mongol door Maaskantje scheuren met die Crazy Horse ?”

Het duurde even voordat ik in de gaten had dat we een stuk over Duitsland reden. (Ik heb dit keer niet op de kaart meegekeken, we besloten gisteravond laat om te gaan, dus adres in de tomtom ingetikt en gaan..) Daar waren ze aan de weg aan het werken en er waren gele omleidingsbordjes. Ongeveer 30 km verder zat ik me te verwonderen over het feit dat dit toch wel een giga omleiding moest zijn, we volgden immers nog steeds de gele bordje. Eh. ja.. Omdat we in DUITSLAND zijn en daar staan op de binnenwegen alle plaatsen in geel i.p.v. in blauw.  Hét effect van ouder worden: je grijze hersencellen gaan afsterven af en dat resulteert in minder grijs en blijkbaar dus blonder..

Aangekomen op de Twentse Es, bleken er nog een paar plaatsen vrij te zijn. http://www.twentse-es.nl Keppelerdijk 200, 8534 PA Enschede.

Mooi plekje gevonden, de Crazy Horse neergezet en een whatsapp richting onze vrienden hier gestuurd – we staan praktisch in hun achtertuintje, 350 meter bij hun huis vandaan. Het overleg nam hilarische vormen aan door de auto-correct/aanvul-functie die Billy op whatsapp gebruikt, ik kreeg een whatsapp: “We hamlappen wel.” Huh. zou dat Enschedees zijn voor “We eten wel wat gemakkelijks of wat vroeger vanwege onverwacht bezoek.” ?? Nee: “Hamlappen” moest “Whatsappen” zijn.  Maar het koffiedrinken is helemaal goedgekomen.

Het restaurant hier is overigens ook goed en gezellig, de gastheer slooft zich echt uit om het zijn gasten naar de zin te maken. Tegen normale prijzen.

Met een rondje over de camping en een bezoek aan het sanitairblok eindigde onze eerste dag hier. Zoals gewoonlijk – nachtmens, he – ben ik weer klaarwakker. Wil gaat normale tijd naar bed en ’s ochtends weer vroeg uit de veren. Ik hou van laat opblijven en laat opstaan, ha ha  Maar dat hoeft helemaal niet te botsen hoor.. maar ik ben nu ook moe en ga off en lekker maffen in ons camperbedje.

19 mei 2012: 0 km met de Crazy Horse gereden maar wel 11 km gefietst.

Ik was om 8.00 wakker maar nog geen zin om al op te staan, dus ik heb lekker nog een uurtje doorgemaft. En om 9.00 had Wil buiten een ontbijtje klaar staan, heerlijk! Alles erop en eraan, gekookt eitje, tomaatje. en het weer werd hier steeds beter. Tegen de tijd dat wij de fietsen pakten en naar Enschede centrum fietsten – dat is ongeveer 5,5 km vanaf hier – was het warm!

Vandaag weekmarkt in Enschede, dat schijnt de grootste weekmarkt in Oost Nederland te zijn. Wat ons opviel: hoeveel eettentjes er waren. En het voedsel vond gretig aftrek: echt overal stonden mensen te eten. En leuk dat er nog ouderwetse marktkoopmannen stonden, luidkeels hun koopwaar aanprijzend. Ook was er live muziek, een vage gast die daar stond te zingen.

Qua financiën hadden we het weer erg knullig geregeld: ik dacht dat Wil geld bij zich had en dat dacht hij ook van mij.. Dus we komen bij een marktkraam waar ze gave jasjes hebben voor Samsung Galaxy. Wil koopt er eentje voor mij, 12,50 en hij geeft 15 euro en krijgt dus 2,50 terug. Maar hij wil voor zijn Samsung ook een jasje dus hij zegt: “geef jouw beurs ff.” Eh. die zat in mijn grote tas en ik had mijn kleine tasje bij me. Dus daar stonden we, in hartje Enschede, met slechts 2,50 op zak

Is goedgekomen: bij Schoenenreus croxx gekocht en daar mochten we extra bijpinnen,

20 min. Fietsen is voor ons heel sportief, en om het gezond-bezig gevoel voort te zetten, ging ik op een terrasje daar voor de vitamine-boost. Hét bewijs dat ik heel soms op een terrasje wel eens wat anders drink dan een droge witte wijn of een donker abdij-biertje ?

De kinderen op de camping vermaken zich prima, er lagen er al 6 in het zwembad. En dan is er nog de “Bereboot” , een dieseltje dat tig keer per dag rondrijdt. Je zou denken dat de kinderen dat beu zouden worden, he? Maar nee, elk rondje is het volle bak. En toen het dieseltje het tijdelijk begaf, zagen we een huilend jongetje langs komen rennen: “Papaaaaaaaaaa de bereboot doet ut nie meer.” Kindje was helemaal van de wap..

Jacky en Billy kwamen later op de dag gezelli nog een colaatje drinken En wat mogen zij zich gelukkig prijzen in zo’n prachtige omgeving te wonen.

Check mijn nieuwe camper-outfitjes! Ontwerp is van onze zoon, dat was zijn cadeau voor mijn Sarah-feestje. Shirtjes kwamen samen met door hem ontworpen visitekaartjes – ik heb vandaag het eerste kaartje achtergelaten na een poosje babbelen met de man achter http://www.deheus-campers.nl, deze man staat schuin tegenover ons. Hij verhuurt en verkoopt campers. Ook apart: kom ik terug met zijn visitekaartje, zegt Wil: “O, ik ken dat bedrijf, dat staat ook op mijn camper-site.”

O, en als we dan toch T-shirtjes aan het fotograferen zijn: hier het cadeau van Mies en Claudia:

Mocht je willen weten wat het verhaal achter het Lamballe-shirt is, dan moet je op deze site naar de link “Frankrijk 2010” surfen, daar vind je op dag 10, Dinsdag 17 augustus, de uitleg.

Ik heb zoveel gave cadeaus gekregen. Van dochter en schoonzoon een “High Wine” Dat is zoiets als een High Tea maar dan i.p.v. thee met zoetigheid, wijn en hartige hapjes. Zij kennen me goed, echt een superleuk cadeau!  En veel leuke kaartjes. En een paar diner-bonnen, altijd gaaf. En overlevingspakketten (lees: wijn en sigjes).

En wat een prachtig mooie dag! Het voelde hier als een zachte zomeravond, we zijn pas rond 22.30 uur naar binnen verkast. We hebben weer genoten. Met volle teugen! Morgen naar huis, gewoon over de snelweg, want dan zijn we halverwege de middag al thuis. We willen niet vroeg vertrekken morgen, veel te leuk hier!

20 mei 2012: Enschede – Vlijmen. Gereden: 172 km.

We hebben hier veel gesprekjes aangeknoopt en gezellig met veel mensen gesproken. Heel gemoedelijk volk hier: de gasten, maar ook de eigenaar (hij is overigens een Brabo, komt uit Eindhoven). En voor het eerst iemand gesproken die ging van caravan naar camper, en toch weer terug naar caravan. Hij miste de auto, zij zijn gewend een caravan ergens neer te planten als uitvalsbasis, en dan met de auto de omgeving te verkennen. Verder is het zo gaaf als je rondkijkt, al die stelletjes die zo aan het genieten zijn!

Vanochtend bij de receptie even gaan vragen hoe laat we weg moeten zijn. Ach, maakt niet uit, hoor, alleen tussen 12.00 en 13.00 uur kan je niet uitrijden, want dan is hij lunchen.

Ik heb mijn laatste vakantie-wijntje gedronken en Wil – die nog moest rijden – gunde ik een Fanta.  En daarna ons boeltje pakken en terug naar vlijmen.

We kunnen weer terugkijken op een heerlijk lang weekendje en Wil kan op de main site weer 356 op de kilometerteller van de Crazy Horse bijtellen.

Voor de lezer: vooral niet vergeten ons gastenboek te tekenen, he, dat vinden wij erg leuk.